Zapraszamy serdecznie na Wakacyjne Inspiracje Teatralne!!!
Warsztaty mają na celu zapoznanie Uczestników z nowoczesnymi technikami aktorskimi (treningi aktorskie, rozgrzewki energetyzujące, koncentrujące, wyciszające itp.) oraz polepszenie emisji głosu (autorska metoda pracy nad głosem "Relaks Głosu"). Podczas warsztatów zapoznamy się również z improwizacją, interpretacją tekstu, dykcją i ruchem scenicznym.
Wakacje to dobry czas aby rozwijać swoje pasje!
Warsztaty prowadzi aktorka - absolwentka PWST, czynna zawodowo,nauczyciel i wykładowca w szkołach średnich oraz uczelniach wyższych o profilu artystycznym.
Zapraszamy młodzież oraz osoby dorosłe.
Termin: 2-6 lipca
Miejsce: MDK pod Lipami w Katowicach
kontakt: proacting@op.pl
poniedziałek, 14 maja 2012
Znaczenie zabaw teatralnych dla rozwoju dziecka
Edukacja teatralna powinna być integralną częścią wychowania dzieci we współczesnym świecie. Pozwala ona wychować przyszłego aktywnego, wrażliwego odbiorcę sztuki, a także pomaga rozwijać inteligencję emocjonalną każdego dziecka.
„Teatr jest dyscypliną sztuki przygotowującą widza do pracy intelektualnej, a z drugiej strony pobudza pewne cechy, takie jak ciekawość, zdolność do analizy, poczucie względności. Zachęca do badania świata, poszukiwania prób wyjaśnienia, głębszego zrozumienia. Jednocześnie teatr ukazuje los człowieka, co jest ważnym elementem humanizującym i bardzo ważnym elementem edukacji” (A. Hausbrat)
Teatr zaspokaja potrzeby psychiczne dzieci i może odegrać kluczową rolę w kształtowaniu osobowości. Przede wszystkim jest przeżyciem zbiorowym. Dziecko występuje tu jako uczestnik spektaklu. Odbiera go w towarzystwie innych, jest członkiem pewnej wspólny, identyfikuje się z nią, a przeżycia w grupie są szczególnie mocne. Działa na niego swoista magia teatru; czuje, że wokół niego dzieje się coś wyjątkowego, niepowtarzalnego.
Rozlega się dzwonek – jeden, drugi, trzeci; gaśnie światło, unosi się kurtyna. To ważna część przedstawienia, wprowadzająca w świat tajemnicy. Teatr jest dla dzieci rzeczywistością wyjątkową, w której wszystko może się zdarzyć. Pozwala na kontakt z żywym słowem, dzięki czemu lepiej rozwija się mowa dziecka, wzbogaca słownictwo. Bycie widzem pomaga w kształtowaniu wrażliwości estetycznej, rozwijaniu zainteresowań czytaniem, sztuką i muzyką. Pozytywny bohater, z którym maluch spotyka się na spektaklu teatralnym, zdobywa jego uznanie, pomaga w zrozumieniu dlaczego jakieś zachowanie jest dobre, a inne złe. Oprócz tego, dziecko ćwiczy spostrzegawczość i umiejętność koncentracji.
Wizyty w teatrze, to często okazja do wspólnego, rodzinnego, niemal świątecznego spędzania czasu – dziewczynki zakładają najładniejsze sukienki, chłopcy krawat, mama i tata szykują eleganckie ubrania. Dzieci lubią takie rodzinne wyprawy, które na długo pozostają w ich pamięci. Edukację teatralna warto zaczynać bardzo wcześnie, nawet przed drugim rokiem życia.
Kontakt dzieci z teatrem to nie tylko „bycie widzem”, ale również zabawy w teatr, podczas których dziecko pragnie być nie tylko autorem, lecz także aktorem. Przemawiają za tym duże zdolności naśladowcze dziecka oraz wszechstronność estetycznych przeżyć. Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy „na niby”, przynosi im wiele korzyści, rozwija wyobraźnię, doskonali mowę, która staję się wyrazista, melodyjna, właściwie akcentowana. Inscenizacja wyzwala i zużytkowuje muzyczne, plastyczne, ruchowe i słowne możliwości dziecka. Udawanie kogoś innego jest bliskie nam wszystkim. Płynie z dążenia do wydania się lepszym, groźniejszym, ważniejszym niż w istocie jesteśmy. Odtwórca roli ma okazję realizować swoje marzenia i wcielić się w ulubionego bohatera. Przeżywanie utworu, wczucie się w jego treść, umożliwia zapomnienie o samym sobie i pozwala bytować w świecie fantazji przez autora wytworzonym.
Poprzez uczestnictwo w zabawach teatralnych dzieci nieśmiałe, pochłonięte zabawą zapominają o nieśmiałości, dzieci niezdyscyplinowane i hałaśliwe mogą wyciszyć się oraz wdrożyć do panowania nad sobą. Równie istotne jest to, że dzięki byciu aktorem dziecko uświadamia sobie coraz jaśniej w jaki sposób działa i co tym osiąga, zdobywa ono zdolność przewidywania - jak powinno działać, aby osiągnąć określony cel i wykonać określone zadanie. Tym samym staje się ono coraz bardziej zdolne do świadomego kierowania swoją działalnością.
Warto zachęcać dzieci, by same dobierały sobie rekwizyty potrzebne do odgrywania ról. Zazwyczaj wystarczy koc, kilka krzeseł, lalki i maskotki, stare ubrania. Co jeszcze? Niech podpowie nam wyobraźnia. Do wyboru mamy najróżniejsze, domowe rodzaje inscenizacji, zależne głównie od naszej fantazji.
Oto przykłady:
· teatrzyk wycinanek - przygotowujemy papierowe postacie,
· teatrzyk lalkowy - kukiełki, pacynki wykonane samodzielnie lub gotowe. Równie dobrze możemy wykorzystać codzienne zabawki naszego dziecka,
· teatrzyk paluszkowy – możemy ozdobić nasze dłonie wzorami, namalować oczy, usta, nos,
· pantomima – tu przydadzą się zdolności taneczne, ruchowe oraz zamiłowanie do muzyki, które możemy kształtować w naszych dzieciach.
· żywy teatrzyk – aktorami są dzieci i my.
· inne
Duże korzyści wyniosą nasze maluszki z zabaw teatralnych, w których nie posługują się gotowym tekstem, ale mówią własnymi słowami, improwizują. Dzięki temu uczą się poprawnego i jasnego wyrażania myśli, zwiększają zasób słownictwa, próbując dobierać słowa w danej sytuacji najodpowiedniejsze. Równie wartościowa będzie zabawa w inscenizację utworów literackich, opowiadań, wierszy, legend, baśni, niektórych scen z filmów dla dzieci. Inscenizacja rozwija dziecięcą spostrzegawczość, pamięciowa nauka nawet najprostszych kwestii lub powtarzanie ich za kimś dorosłym, wyrabia umiejętność wypowiadania się z zastosowaniem zmiany siły, tonu głosu, tempa, pauz. Kształtuje się prawidłowa emisja głosu i dykcja.
Zabawy teatralne wywierają duży wpływ na kształtowanie charakteru i osobowości dzieci, wyostrzają zmysł obserwacji oraz rozładowują nagromadzone emocje. Są jednym z efektywnych środków wychowania wszechstronnego, dają możliwość wspólnego działania, wspólnej radości z osiągniętego celu. Dziecko wcielając się w fikcyjną postać, przeżywa losy bohaterów literackich, utożsamia się z nimi, często naśladując ich postępowanie. Zabawy „na niby” pozwalają kształtować uczucia, przyswajać właściwe postawy moralne, a także uczą dziecko cieszyć się i smucić, dostrzegać dobro i zło. Bawmy się z dziećmi w teatr…
Anna Czajkowska
pedagog, logopeda
„Teatr jest dyscypliną sztuki przygotowującą widza do pracy intelektualnej, a z drugiej strony pobudza pewne cechy, takie jak ciekawość, zdolność do analizy, poczucie względności. Zachęca do badania świata, poszukiwania prób wyjaśnienia, głębszego zrozumienia. Jednocześnie teatr ukazuje los człowieka, co jest ważnym elementem humanizującym i bardzo ważnym elementem edukacji” (A. Hausbrat)
Teatr zaspokaja potrzeby psychiczne dzieci i może odegrać kluczową rolę w kształtowaniu osobowości. Przede wszystkim jest przeżyciem zbiorowym. Dziecko występuje tu jako uczestnik spektaklu. Odbiera go w towarzystwie innych, jest członkiem pewnej wspólny, identyfikuje się z nią, a przeżycia w grupie są szczególnie mocne. Działa na niego swoista magia teatru; czuje, że wokół niego dzieje się coś wyjątkowego, niepowtarzalnego.
Rozlega się dzwonek – jeden, drugi, trzeci; gaśnie światło, unosi się kurtyna. To ważna część przedstawienia, wprowadzająca w świat tajemnicy. Teatr jest dla dzieci rzeczywistością wyjątkową, w której wszystko może się zdarzyć. Pozwala na kontakt z żywym słowem, dzięki czemu lepiej rozwija się mowa dziecka, wzbogaca słownictwo. Bycie widzem pomaga w kształtowaniu wrażliwości estetycznej, rozwijaniu zainteresowań czytaniem, sztuką i muzyką. Pozytywny bohater, z którym maluch spotyka się na spektaklu teatralnym, zdobywa jego uznanie, pomaga w zrozumieniu dlaczego jakieś zachowanie jest dobre, a inne złe. Oprócz tego, dziecko ćwiczy spostrzegawczość i umiejętność koncentracji.
Wizyty w teatrze, to często okazja do wspólnego, rodzinnego, niemal świątecznego spędzania czasu – dziewczynki zakładają najładniejsze sukienki, chłopcy krawat, mama i tata szykują eleganckie ubrania. Dzieci lubią takie rodzinne wyprawy, które na długo pozostają w ich pamięci. Edukację teatralna warto zaczynać bardzo wcześnie, nawet przed drugim rokiem życia.
Kontakt dzieci z teatrem to nie tylko „bycie widzem”, ale również zabawy w teatr, podczas których dziecko pragnie być nie tylko autorem, lecz także aktorem. Przemawiają za tym duże zdolności naśladowcze dziecka oraz wszechstronność estetycznych przeżyć. Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy „na niby”, przynosi im wiele korzyści, rozwija wyobraźnię, doskonali mowę, która staję się wyrazista, melodyjna, właściwie akcentowana. Inscenizacja wyzwala i zużytkowuje muzyczne, plastyczne, ruchowe i słowne możliwości dziecka. Udawanie kogoś innego jest bliskie nam wszystkim. Płynie z dążenia do wydania się lepszym, groźniejszym, ważniejszym niż w istocie jesteśmy. Odtwórca roli ma okazję realizować swoje marzenia i wcielić się w ulubionego bohatera. Przeżywanie utworu, wczucie się w jego treść, umożliwia zapomnienie o samym sobie i pozwala bytować w świecie fantazji przez autora wytworzonym.
Poprzez uczestnictwo w zabawach teatralnych dzieci nieśmiałe, pochłonięte zabawą zapominają o nieśmiałości, dzieci niezdyscyplinowane i hałaśliwe mogą wyciszyć się oraz wdrożyć do panowania nad sobą. Równie istotne jest to, że dzięki byciu aktorem dziecko uświadamia sobie coraz jaśniej w jaki sposób działa i co tym osiąga, zdobywa ono zdolność przewidywania - jak powinno działać, aby osiągnąć określony cel i wykonać określone zadanie. Tym samym staje się ono coraz bardziej zdolne do świadomego kierowania swoją działalnością.
Warto zachęcać dzieci, by same dobierały sobie rekwizyty potrzebne do odgrywania ról. Zazwyczaj wystarczy koc, kilka krzeseł, lalki i maskotki, stare ubrania. Co jeszcze? Niech podpowie nam wyobraźnia. Do wyboru mamy najróżniejsze, domowe rodzaje inscenizacji, zależne głównie od naszej fantazji.
Oto przykłady:
· teatrzyk wycinanek - przygotowujemy papierowe postacie,
· teatrzyk lalkowy - kukiełki, pacynki wykonane samodzielnie lub gotowe. Równie dobrze możemy wykorzystać codzienne zabawki naszego dziecka,
· teatrzyk paluszkowy – możemy ozdobić nasze dłonie wzorami, namalować oczy, usta, nos,
· pantomima – tu przydadzą się zdolności taneczne, ruchowe oraz zamiłowanie do muzyki, które możemy kształtować w naszych dzieciach.
· żywy teatrzyk – aktorami są dzieci i my.
· inne
Duże korzyści wyniosą nasze maluszki z zabaw teatralnych, w których nie posługują się gotowym tekstem, ale mówią własnymi słowami, improwizują. Dzięki temu uczą się poprawnego i jasnego wyrażania myśli, zwiększają zasób słownictwa, próbując dobierać słowa w danej sytuacji najodpowiedniejsze. Równie wartościowa będzie zabawa w inscenizację utworów literackich, opowiadań, wierszy, legend, baśni, niektórych scen z filmów dla dzieci. Inscenizacja rozwija dziecięcą spostrzegawczość, pamięciowa nauka nawet najprostszych kwestii lub powtarzanie ich za kimś dorosłym, wyrabia umiejętność wypowiadania się z zastosowaniem zmiany siły, tonu głosu, tempa, pauz. Kształtuje się prawidłowa emisja głosu i dykcja.
Zabawy teatralne wywierają duży wpływ na kształtowanie charakteru i osobowości dzieci, wyostrzają zmysł obserwacji oraz rozładowują nagromadzone emocje. Są jednym z efektywnych środków wychowania wszechstronnego, dają możliwość wspólnego działania, wspólnej radości z osiągniętego celu. Dziecko wcielając się w fikcyjną postać, przeżywa losy bohaterów literackich, utożsamia się z nimi, często naśladując ich postępowanie. Zabawy „na niby” pozwalają kształtować uczucia, przyswajać właściwe postawy moralne, a także uczą dziecko cieszyć się i smucić, dostrzegać dobro i zło. Bawmy się z dziećmi w teatr…
Anna Czajkowska
pedagog, logopeda
czwartek, 10 listopada 2011
Warsztaty "Relaks Głosu"
Warsztaty „Relaks Głosu”
„Relaks Głosu”, to autorskie zajęcia powstałe na bazie doświadczenia specjalistów dwóch dziedzin: aktorstwa i logopedii.
Pragniemy, aby oprócz intensywnej pracy nad głosem, były one również formą relaksu dla ciała i umysłu.
Pragniemy, aby oprócz intensywnej pracy nad głosem, były one również formą relaksu dla ciała i umysłu.
Dbamy o ciepłą oraz luźną atmosferę podczas warsztatów.
Zajęcia adresowane są do osób:
o odczuwających dyskomfort podczas pracy głosem
o pragnących przełamać wstyd podczas operowania głosem
o zainteresowanych pracą nad wzmocnieniem oraz polepszeniem jakości głosu
o mających ochotę usprawnić swój aparat mowy oraz oddech
o których praca wymaga intensywnego posługiwania się głosem
Zajęcia z pewnością będą przydatne:
o uczniom klas o profilu humanistycznym, menedżerskim, teatralnym itp.
o studentom/ absolwentom aktorstwa, dziennikarstwa, kulturoznawstwa, prawa, zarządzania, pedagogiki, teologii itp.
o pedagogom/ nauczycielom
o animatorom kultury
o trenerom biznesu lub instruktorom
o osobom występującym publicznie
o telemarketerom/ handlowcom
o osobom zdającym do szkół teatralnych
o osobom intensywnie używającym głosu w życiu codziennym
Zajęcia adresowane są do osób:
o odczuwających dyskomfort podczas pracy głosem
o pragnących przełamać wstyd podczas operowania głosem
o zainteresowanych pracą nad wzmocnieniem oraz polepszeniem jakości głosu
o mających ochotę usprawnić swój aparat mowy oraz oddech
o których praca wymaga intensywnego posługiwania się głosem
Zajęcia z pewnością będą przydatne:
o uczniom klas o profilu humanistycznym, menedżerskim, teatralnym itp.
o studentom/ absolwentom aktorstwa, dziennikarstwa, kulturoznawstwa, prawa, zarządzania, pedagogiki, teologii itp.
o pedagogom/ nauczycielom
o animatorom kultury
o trenerom biznesu lub instruktorom
o osobom występującym publicznie
o telemarketerom/ handlowcom
o osobom zdającym do szkół teatralnych
o osobom intensywnie używającym głosu w życiu codziennym
Podczas warsztatów poruszamy następujące zagadnienia:
o Ćwiczenia relaksujące
o Ćwiczenia wyciszające
o Ćwiczenia na likwidację napięcia w ciele
o Rozgrzewka aparatu mowy
o Ćwiczenia artykulacyjne
o Ćwiczenia oddechowe
o Ćwiczenia mowy na rozszerzonych samogłoskach
o Ćwiczenia improwizacji wokalnej
o Ćwiczenia głośnego mówienia w dużym pomieszczeniu
o Ćwiczenia mowy na krzyku
o Ćwiczenia wyciszające
o Ćwiczenia na likwidację napięcia w ciele
o Rozgrzewka aparatu mowy
o Ćwiczenia artykulacyjne
o Ćwiczenia oddechowe
o Ćwiczenia mowy na rozszerzonych samogłoskach
o Ćwiczenia improwizacji wokalnej
o Ćwiczenia głośnego mówienia w dużym pomieszczeniu
o Ćwiczenia mowy na krzyku
Prowadzenie:
Katarzyna Borowiec - aktorka
Monika Hołda – logopeda
26.11.2011
godz. 10 – 14
MDK „Ligota” ul. Franciszkańska 33 Katowice
Zapisy oraz szczegółowe informacje: relaksglosu@op.pl
515 59 72 85 (po godz. 17)
513 95 23 79
Płatności za warsztaty należy dokonać do 21.11.2011 na konto:
Proacting Katarzyna Borowiec
ul. Płochy 5/44
40-755 Katowice
58 1020 2313 0000 3902 0387 9764
z dopiskiem „Relaks Głosu 26.11.11 ”
Subskrybuj:
Posty (Atom)